جهان هستی اجازه رصد دقیق کهکشان های دوردست را به بشر نمی دهد

دانشمندان National Research Council of Canada طی آخرین پژوهش های خود اظهار داشتند که جهان هستی دارای نوعی “محدودیت وضوح” می باشد؛ بدین معنا که مرزی در جهان هستی وجود دارد که از آن به بعد تصاویر اجرام آسمانی از یک حدی واضح تر نخواهد شد و بشر هرچقدر هم تلسکوپ هایش را بزرگتر بسازد، وضوح و دقت تصاویر از این حد بهتر نمی شود.

بیعتا این موضوع می تواند خبر بسیار بدی برای ستاره شناسانی باشد که به امید افتتاح تلسکوپ James Webb Space در سال ۲۰۱۸ نشسته اند تا اینکه نهایتا بتوانند روزی تصاویر واضح تری از سیارات دور دست داشته باشند.

مشکلات و محدودیت هایی که در مورد تلسکوپ هابل تجربه شده است به دلیل وجود بعضی از نقص های موقع ساخت و نصب این تلسکوپ می باشد که وابسته به عملکرد و کیفیت کار بشر است، در صورتی که محدودیت های موجود بر سر راه تلسکوپ James Webb Space و حتی تلسکوپ های نسل آینده، محدودیت های علمی می باشد.

نور بازتابی از کهکشان های بسیار دوردست، فاصله فوق العاده زیادی را طی خواهد کرد تا به لنز تلسکوپ های ما برسد. اگر هر مانع یا عاملی بین تلسکوپ و آن کهکشان های دوردست قرار بگیرد که اختلالی در نور دریافتی ایجاد کند، نهایتا منجر به تصاویری با وضوح کمتر خواهد شد و هیچ تلسکوپی در دنیا قادر به اصلاح این مسئله نخواهد بود.

این پدیده احتمالا به دلیل مسائل و قوانین مکانیک کوانتوم در طی فاصله بسیار زیاد بین کهکشان ها اتفاق می افتد. در کوچکترین مقیاس موجود که از آن به نام “مقیاس پلانک” یاد می شود، در مباحث فیزیک کوانتوم بیان می شود که فضا با ذرات بیشماری احاطه شده است که  این ذرات بطور پیوسته در حال توسعه و بوجود آمدن هستند و سپس سریعا همدیگر را از بین می برند. در حالی که این واکنش ها بسیار کوچک خواهند بود ولی به اندازه کافی تاثیرگذار هستند که باعث ایجاد اختلالات کوچکی در ساختار فضا-زمان شوند. همانطورکه نور در زمان عبورش از اتمسفر زمین دچار اختلالاتی می شود، نور بازتابی از این اجرام و کهکشان های بسیار دوردست تا سطح زمین نیز دستخوش تغییراتی قرار می گیرد.

هر چند با توجه به اینکه در حال حاضر بحث های جنجالی زیادی در مورد مفاهیم مکانیک و فیزیک کوانتوم وجود دارد، شاید هنوز امیدی برای ستاره شناسان در خصوص آرزوی داشتن تصاویری با وضوح بالاتر از سیارات و کهکشان های بسیار دوردست وجود داشته باشد.

با تمام این تفاسیر، این مسئله برای بشر روز به روز روشن تر می شود که ما چقدر محدود هستیم و در مقابل بزرگی جهان هستی، جهانی که ما می شناسیم چقدر ناچیز و کوچک است.